Ivica Iliev

Save Iliev
Ως γνωστόν, τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται όργιο φημών αναφορικά με τους παίκτες από το καλοκαίρι και μετά πρόκειται να μας αποχαιρετήσουν στα πλαίσια της γενικής εκκαθάρισης του ρόστερ από όσους -κατά τα λεγόμενα του Αρχηγού- δεν είναι νικητές, δεν μπορούν να φτάσουν τον ΠΑΟΚ εκεί που του αξίζει, επομένως δεν ανήκουν στην ομάδα. Πολλοί θα πείτε για την πλειονότητα εξ αυτών "Στα τσακίδια", "Ουστ άμπαλε", "Καλή συνέχεια στον Αγροτικό Αστέρα/Θρασύβουλα/ στην Κύπρο ταγάρι", "Μας άσπρισες τα μαλλιά ρε τσόγλανε!", "Λίγο από το πάθος μας να είχες ρε ψοφίμι, λίγο γ@μώ την τρέλα μου" και άλλα διάφορα με τα οποία κατά συντριπτικό ποσοστό θα συμφωνήσω. Με μία εξαίρεση. Τον Ivica Iliev.

Από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης πλασάρεται, στην προσπάθεια εξεύρεσης όσων αναμένεται να μας κουνήσουν μαντήλι, ως απόλυτη βεβαιότητα ότι τα συμβόλαια έξι παικτών που λήγουν αυτό το καλοκαίρι έχει ληφθεί απόφαση να μην ανανεωθούν. Ανάμεσα σε αυτούς που σύμφωνα με τα ΜΜΕ πρόκειται να αποτελέσουν παρελθόν από το σύλλογο φιγουράρει και το όνομα του... Ίβιτσα Ίλιεφ! Πολλοί ενδεχομένως να απορείτε με την -ως φέρεται- επιλογή για μη παραμονή του Ίλεφ στο ρόστερ της ομάδας και για την επόμενη περίοδο, ανάμεσα σε αυτούς και εγώ. Ο λόγος είναι προφανής: Πραγματικά στο φετινό ΠΑΟΚ (και πιστέψτε με κατά πάσα πιθανότητα και στον ΠΑΟΚ της επόμενης αγωνιστικής περιόδου) δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες με την ποιότητα του Σέρβου.

Ο Σέρβος μεσοεπιθετικός έπειτα από σημαντική καριέρα στην Partizan Βελιγραδίου αλλά και σε ομάδες του Campionato (Messina, Genoa) επέλεξε να συνεχίσει την σταδιοδρομία του στον ΠΑΟΚ και δικαίως θεωρήθηκε ως ο ποιοτικότερος ποδοσφαιριστής που απέκτησε η ομάδα κατά την καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο. Το ότι τελικά καθοριστικότερη μεταγραφική κίνηση αποδείχτηκε αυτή του Ζήση Βρύζα, ωστόσο εξωαγωνιστικά, είναι πασιφανές.

Ο Iliev ήρθε στην ομάδα το περασμένο καλοκαίρι, συγκεκριμένα στις 9 Αυγούστου, την ημέρα του φιλικού αγώνα που έδινε η ομάδα με τη Livorno, το πρώτο από τα παιχνίδια προετοιμασίας που διεξήχθη σε μία δονούμενη Τούμπα. Στο αεροδρόμιο προκάλεσε αίσθηση το τατουάζ του στο χέρι όπου αναγράφεται στα ελληνικά το όνομα του γιου του "ΛΕΩΝ". Στο γήπεδο, εξίσου αίσθηση προκάλεσε το ότι πριν καλά-καλά δει το χώρο, προτίμησε να μην παρακολουθήσει το παιχνίδι από την προεδρική σουίτα αλλά, αφού πάρει κιόλας νούμερο για τη φανέλα του (το 14), να παρακολουθήσει και να ζήσει το παιχνίδι από τον πάγκο παρέα με τους καινούριους του συμπαίκτες.
Φυσικά οι οπαδοί του ΠΑΟΚ καλά πληροφορημένοι για τη θητεία του στην αδερφική ομάδα της Partizan του επιφύλαξαν την ανάλογη υποδοχή...


Τα πρώτα δείγματα γραφής σε αγωνιστικό επίπεδο (αν και στο μεσοδιάστημα ακούσαμε καλά λόγια για τη συμμετοχή του στις προπονήσεις της ομάδας) τα είδαμε από τον Ίβιτσα στο φιλικό με την Cagliari όπου αγωνίστηκε για 15 περίπου λεπτά. Έγινε φανερό ότι βρισκόταν πίσω σε θέμα φυσικής κατάστασης, ωστόσο ξεχώριζε και ξεχωρίζει από τους περισσότερους συμπαίκτες του στον τομέα της τεχνικής κατάρτισης και των αποκλειστικά ποδοσφαιρικών ικανοτήτων. Ειδικά μια ενέργειά του σε εκείνο το παιχνίδι μάς έδειξε ότι θα μπορούσαμε να περιμένουμε πολλά από το συγκεκριμένο παίκτη.


Είναι φανερό ότι ο Ίλιεφ ενσωματώθηκε σχετικά αργά στην ομάδα η οποία βρισκόταν εκείνο τον καιρό στο τελικό στάδιο της προετοιμασίας (?) της και δεν υπολογιζόταν για βασικός στα πρώτα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Παρ' όλα αυτά μπήκε ως αλλαγή στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος απέναντι στην Ξάνθη, η ολιγόλεπτη συμμετοχή του όμως δεν κατάφερε να σώσει το καράβι (και τον Παράσχο) από πνιγμό. Με την αντικατάσταση του Έλληνα τεχνικού από τον Fernando Santos. ένας συνδυασμός επιλογής και συχνών τραυματισμών άφηναν τον Ίβιτσα εκτός των επιλογών του Πορτογάλου και η μουρμούα είχε αρχίσει αν και οι τραυματισμοί του ήταν λογικό αποτέλεσμα της βεβιασμένης προετοιμασίας και της αγωνιστικής ανετοιμότητάς του.

Με ελάχιστη έως μηδενική συμμετοχή στους αγώνες του πρώτου γύρου (αφού η "παρουσία" του στα ναυάγια σε Φυλή και σάπιο μήλο πέρασε μάλλον απαρατήρητη), ξεπέρασε όλους τους τραυματισμούς του και επιτέλους τέθηκε στη διάθεση του προπονητή για το πρώτο παιχνίδι του δεύτερου γύρου, αυτό κόντρα στην Ξάνθη στην Τούμπα. Ο Σάντος φαινόταν ότι προσανατολίζεται στο να τον χρησιμοποιήσει. Τελικώς, δεν ήταν στη βασική 11άδα, πέρασε ως αλλαγή και, μολονότι ο ΠΑΟΚ δεν απέφυγε την ήττα, πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση. ¶νοιξε διαδρόμους, έσπρωξε την ομάδα μπροστά, δημιούργησε επικίνδυνες καταστάσεις στην εστία των ακριτών, είχε γενικώς καλή παρουσία, έδειξε στοιχεία "μπουκαδόρου" με αποκορύφωμα το δοκάρι του σε ένα ματς που η ατυχία μας ήταν τέτοια που και τρία ημίχρονα να παίζαμε, γκολ δε θα βάζαμε.



Ο Ίλιεφ, σε αντίθεση με τους περισσότερους συμπαίκτες του δεν τελματώνει στη μετριότητα. Ακόμη και αν οι συγκυρίες και η γενικότερη εικόνα της ομάδας δεν επιτρέπουν και πολλά, δείχνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ότι υπερτερεί. Κερδίζει το πέναλτι στον αγώνα με τον ΟΦΗ, σκοράρει το πρώτο του γκολ εναντίον της Καλαμαριάς όπου και απωθεώνεται, έχει ηγετική φυσιογνωμία και πρωταγωνιστική παρουσία στις ευκαιρίες που παίρνει (ομολογουμένως λιγότερες από όσες ίσως άξιζε αφού ο Σάντος προτιμούσε κατ' εξακολούθησιν τον Σάλμον)... γενικώς τα συστατικά ενός καλού παίχτη. Θα έλεγα ότι ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα στην ανυπαρξία του φετινού ΠΑΟΚ. Σε ένα στείρο Β' Γύρο όπου η ομάδα στην πραγματικότητα πραγματοποιεί πορεία υποβιβασμού (πώς λέμε πορεία πρωταθλητισμού? Ε, το αντίθετο...) είναι όαση στην ποδοσφαιρική έρημο του ΠΑΟΚ.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειωθεί κάτι απολύτως απαραίτητο. Ο Ίλεφ ΔΕΝ είναι σέντερ-φορ. Είναι μεσοεπιθετικός, μπορεί ανάλογα με το σύστημα να παίξει πίσω από τους δύο επιθετικούς (εδώ γελάμε όλοι μαζί), ως περιφερειακός με φουνταριστό μέσα στην περιοχή (δεν υπάρχει τέτοιος παίκτης στο ρόστερ του φετινού ΠΑΟΚ εκτός από τον Αθανασιάδη) ή στα άκρα, τόσο στα δεξιά όσο και στα αριστερά όπου βάσει της προπονητικής αρχής του αντίθετου ποδιού μπορεί να προκαλεί ρήγματα με τις διεισδύσεις του. Έχει λανθασμένα θεωρηθεί ως ο παίκτης που θα κάνει το γκολ ως κλασικός φορ αλλά δεν είναι τέτοιος και το έργο του έγινε ακόμα πιο δύσκολο χάρη στην απουσία του κλασικού striker.
Στις τελευταίες αυτές αγωνιστικές όλοι κρίνονται. Όμως η γνώμη μου για το συγκεκριμένο παίκτη είναι ότι πρέπει να παραμείνει στην ομάδα και για την επόμενη χρονιά (τουλάχιστον...) ακόμα και αν παίξει χάλια στους αγώνες που απομένουν. Κι αυτό γιατί σε εμένα αλλά θέλω να πιστεύω και σε πολλούς άλλους έχει δείξει τι πάστα παίκτη είναι και πόσα μπορεί να καταφέρει με σωστή προετοιμασία και κατά τι ανώτερο επίπεδο συμπαικτών. Δεν είναι λογικό να χαμηλώνεις τον ποιοτικό πήχη της ομάδας, πόσο μάλλον όταν αυτό συμβαίνει κατά κόρον τα τελευταία χρόνια. Απλώς αναλογιστείτε την πτωτική πορεία του ρόστερ και την αντικειμενική αξία του Iliev ως παίκτη.

Κλείνοντας, δεν ξέρω κατά πόσο τα λαμβάνετε αυτά υπόψη σας αλλά για το χαρακτήρα του Σέρβου έχω και προσωπική άποψη χάρη σε μια σύντομη γνωριμία μας πριν περίπου ένα μήνα στο Cosmos. Μιλήσαμε αρκετή ώρα, κατάλαβα ότι το παιδί ξέρει πολύ καλά το μεγαλείο της ομάδας στην οποία βρίσκεται ακόμη κι αν αυτό δεν καθρεφτίζεται στον αγωνιστικό χώρο. Μου είπε ξεκάθαρα ότι ο ίδιος θέλει να μείνει αλλά δεν ξέρει τι θέλει ο Σάντος. Ήταν καταδεκτικός σε τόσο κόσμο αφού μόλις βγήκε σύρμα ότι είναι εκεί έπεσε πάνω του όλο το σχολείο, κανένα ίχνος σταριλικιού και "ψωνίσματος", πολύ απλό παιδί και γουστάρει άγρια το λαό (τον δείχναμε και βίντεο και έλεγε ότι δεν έχει ξαναδεί τέτοιο κόσμο και ότι η ατμόσφαιρα είναι καταπληκτική αλλά δεν καταλαβαίνει γιατί κάποιοι άλλοι δεν την νιώθουν στο πετσί τους). Μάλιστα φεύγοντας μάς ευχαρίστησε για την αγάπη που του δείχνει ο κόσμος και τον έβαλα να υποσχεθεί ότι θα βάλει γκολ με τον Εργοτέλη και θα το αφιερώσει στην κάμερα. Σχεδόν το κατάφερε στο 2ο λεπτό... Είναι και Partizan, τι άλλο θέλετε...

Ασφαλώς, η τελική απόφαση είναι του Σάντος και του Ζαγοράκη. ΑΥΤΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. Αυτοί θα κρίνουν ποιοι παίκτες θα φορούν του χρόνου τη φανέλα με το Δικέφαλο ώστε να είναι σε θέση να υπερασπιστούν το σήμα, το όνομα. την ιστοριά και τη βαριά κληρονομιά του συλλόγου. Το αν ο Ivica θα θεωρηθεί κατάλληλος για αυτό είναι δικό τους θέμα, το παρόν άρθρο έχει ως μόνο σκοπό να καταδείξει μια προσωπική επιθυμία να παραμείνει ο συγκεκριμένος παίκτης στην ομάδα μας.

Και να μη μείνει αλλά και όποιος άλλος φύγει / μείνεί / ερθει... εγώ χθες ήμουν ΠΑΟΚ, σήμερα είμαι ΠΑΟΚ και αύριο πάλι ΠΑΟΚ θα 'μαι. ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΕΤΕ ΑΕΤΕ ΔΙΚΕΦΑΛΕ!